JavaScript ਫੰਕਸ਼ਨ ਕਾਲ

ਜਾਵਾਸਕ੍ਰਿਪਟ ਫੰਕਸ਼ਨ ਦੇ ਅੰਦਰ ਦਾ ਕੋਡ 'ਕੁਝ ਚੀਜ਼' ਬੁਲਾਉਣ ਤੇ ਚਲਾਉਣਾ ਹੈ。

ਜਾਵਾਸਕ੍ਰਿਪਟ ਫੰਕਸ਼ਨ ਬੁਲਾਉਣਾ

ਜਦੋਂ ਫੰਕਸ਼ਨ ਬੁਲਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈਨਿਰਮਾਣਜਦੋਂ ਫੰਕਸ਼ਨ ਬੁਲਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ

ਜਦੋਂ ਫੰਕਸ਼ਨ ਬੁਲਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈਬੁਲਾਉਣਾਸਮੇਂ 'ਤੇ, ਫੰਕਸ਼ਨ ਦੇ ਅੰਦਰ ਦਾ ਕੋਡ ਚਲਾਉਣਾ ਹੈ。

ਫੰਕਸ਼ਨ ਬੁਲਾਉਣਾ ਸਧਾਰਨ ਤੌਰ 'ਤੇ 'ਫੰਕਸ਼ਨ ਚਲਾਉਣਾ' ਜਾਂ 'ਫੰਕਸ਼ਨ ਚਲਾਉਣਾ' ਕਹਿ ਸਕਦੇ ਹਾਂ。

ਇਸ ਟਿੰਨੇਕਾਰ ਵਿੱਚ, ਅਸੀਂ 'ਬੁਲਾਉਣਾ”。

ਫੰਕਸ਼ਨ ਫਾਰਮ ਵਿੱਚ ਫੰਕਸ਼ਨ ਬੁਲਾਉਣਾ

مثال

function myFunction(a, b) {
    return a * b;
}
myFunction(10, 2);           // ਵਾਪਸ 20 ਦਿੰਦਾ ਹੈ

خود کا تجربہ کریں

ਇਹ ਫੰਕਸ਼ਨ ਕੋਈ ਵੀ ਆਬਜੈਕਟ ਨਹੀਂ ਮਿਲਦੇ। ਪਰ ਜਾਵਾਸਕ੍ਰਿਪਟ ਵਿੱਚ ਹਮੇਸ਼ਾ ਇੱਕ ਮੂਲਤਬੀ ਗਲੋਬਲ ਆਬਜੈਕਟ ਮੌਜੂਦ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ。

HTML ਵਿੱਚ, ਮੂਲਤਬੀ ਗਲੋਬਲ ਆਬਜੈਕਟ ਹੈਂ HTML ਪੇਜ਼ ਹੀ ਹੈ, ਸਾਰੇ ਉੱਪਰ ਦੇ ਫੰਕਸ਼ਨ 'ਮਲਕੀਅਤ' ਹੈਂ HTML ਪੇਜ਼ ਨੂੰ。

ਬਰਾਊਜ਼ਰ ਵਿੱਚ, ਇਹ ਪੇਜ਼ ਆਬਜੈਕਟ ਬਰਾਊਜ਼ਰ ਵਿੰਡੋ ਹੈ। ਉੱਪਰ ਦੇ ਫੰਕਸ਼ਨ ਆਟੋਮੈਟਿਕ ਇੱਕ ਵਿੰਡੋ ਫੰਕਸ਼ਨ ਬਣ ਜਾਂਦਾ ਹੈ。

myFunction() و window.myFunction() یک تابع هستند:

مثال

function myFunction(a, b) {
    return a * b;
}
window.myFunction(10, 2);    // نیز 20 را بازمی‌گرداند

خود کا تجربہ کریں

این روش‌های رایج برای فراخوانی توابع است، اما این یک عادت خوب نیست.

مقادیر جهانی، روش‌ها یا توابع به راحتی می‌توانند در آبجکت جهانی منجر به نام‌گذاری و لỗches شوند.

این کلمه کلیدی

در JavaScript، به عنوان این چیزی که "مالک" دارد، آبجکتی است که "مالک" دارد.

این مقادیر، در زمان استفاده در تابع، آبجکتی است که "مالک" دارد.

لطفاً توجه کنید این نمی‌توان تغییر داد. آن به عنوان کلمه کلیدی است. شما نمی‌توانید این مقادیر.

آبجکت جهانی

وقتی آبجکت را بدون مالک آبجکت فراخوانی می‌کنید،این مقادیر به آبجکت جهانی تبدیل می‌شود.

در مرورگرهای وب، آبجکت جهانی آبجکت مرورگر است.

این مثال با این مقادیر این آبجکت window را بازمی‌گرداند:

مثال

var x = myFunction();            // x آبجکت window خواهد بود
function myFunction() {
   return this;
}

خود کا تجربہ کریں

فراخوانی یک تابع به عنوان یک تابع جهانی، منجر به این مقادیر به آبجکت جهانی تبدیل می‌شود.

از آبجکت window به عنوان متغیر استفاده کنید تا برنامه را به راحتی از کار بیاندازید.

توابع را به عنوان روش فراخوانی کنید

در JavaScript، شما می‌توانید یک تابع را به عنوان روش آبجکت تعریف کنید.

مثال زیر یک آبجکت (myObject) ایجاد می‌کند که دو ویژگی (firstName و lastName) و یک روش (fullName) دارد:

مثال

var myObject = {
    firstName: "Bill",
    lastName: "Gates",
    fullName: function () {
        return this.firstName + " " + this.lastName;
    }
}
myObject.fullName();         // واپس واپس "Bill Gates" را درآورد

خود کا تجربہ کریں

fullName روش یک تابع است. این تابع به عنوان آبجکت است. myObject مالک تابع است.

به عنوان این چیزی که "مالک" دارد، آبجکت JavaScript کد است. در این مثال،این مقادیر myObject است.

یادآوری کنید! fullName روش را تغییر دهید تا این مقادیر:

مثال

var myObject = {
    firstName: "Bill",
    lastName: "Gates",
    fullName: function () {
        return this;
    }
}
myObject.fullName();          // واپس واپس [object Object] (آبجکت مالک) را درآورد

خود کا تجربہ کریں

以对象方法来调用函数，会导致 این 的值成为对象本身。

فنکشن کنسٹرکشنر کے ذریعے فنکشن کال کرنا

اگر فنکشن کال کے پچھلے آئی-اوبجیکٹ کا نام ہوگا، تو نئی آئی-اوبجیکٹ بنائی طرح کا فنکشن کال کیا جائیگا، تو یہ ایک کنسٹرکشنر کی کال ہوگا.

یہ آپ نے ایک نئی فنکشن بنائی طرح دیکھ رہے ہیں، لیکن جیسا کہ JavaScript فنکشن اوبجیکٹ ہیں، آپ نے نئی آئی-اوبجیکٹ بنائی ہے:

مثال

// یہ فنکشن کنسٹرکشنر ہے:
function myFunction(arg1, arg2) {
    this.firstName = arg1;
    this.lastName  = arg2;
}
// ایک نئا آئی-اوبجیکٹ بنایا گیا ہے:
var x = new myFunction("Bill", "Gates");
x.firstName;                             // 'Bill' کی وجہ سے برتائی جائیگا"

خود کا تجربہ کریں

کنسٹرکشنر کی کال کا عمل نئا آئی-اوبجیکٹ بنایا جائیگا۔ نئا آئی-اوبجیکٹ اپنے کنسٹرکشنر سے اثاثوں اور طریقوں کو وراثت لینگا.

کنسٹرکشنر میں این کوئی کلیدی ویلو نہیں ہے。

این کی وجہ سے فنکشن کال کے وقت بنایا جائیں والا نئا آئی-اوبجیکٹ بنایا جائیگا.